شتابدهنده مجازی وینوهاب رسما فعالیت خود را آغاز کرد. وینوهاب شتابدهندهای وابسته به شرکت پرسال است که تمامی مراحل شتابدهی از جمله ثبتنام، قرارداد، دورههای آمادگی و پیششتابدهی، دوره شتابدهی و سرمایهگذاری بهصورت کاملا آنلاین و مجازی برگزار میکند.
مرتضی دانش مدیرعامل وینوهاب در مراسم افتتاحیه این شتابدهنده گفت: همه خدمات از جمله ثبتنام، دوره پیششتابدهی، شتابدهی، انعقاد قرارداد و جذب سرمایه، به صورت مجازی انجام میشود و تاکنون همکاری ۹۰ منتور با این شتابدهنده قطعی شده است؛ به این معنا که ویدئوهای آموزشی از آنها ضبط میشود و در اختیار استارتاپها قرار میگیرد.
مدیر شتابدهنده مجازی وینوهاب میگوید تمرکز آنها روی دانشآموزان و سایر استانها است تا با جذب تیمهای جوان از نقاط مختلف کشور بتوانند تفکر کارآفرینی را در سطح کشور گسترش داده و به نوعی با غول کنکور مقابله کنند.
مدیرعامل وینوهاب در خصوص امکان صادرات محصولات و سرویسهای تیمهای شرکتکننده به خارج از کشور نیز گفت: «با توجه به این که یکی از سهامداران ما و بنیانگذار اولیه وینوهاب در اتاق بازرگانی فعال بوده و با اتکا به شبکهای قدرتمندی که برای صادرات از طریق شرکت پرسال وجود دارد، آمادگی میزبانی از استارتآپهایی که امکان صادرات محصول یا خدمات دارند نیز وجود دارد.» او در این مورد به استارتآپ کشمون اشاره کرد که اکنون محصولات زغفران آنها از طریق پرسال به چین ارسال میشود.
در این مراسم، پدرام سلطانی، رئیس هیاتمدیره این شرکت، امیر ناظمی، رئیس سازمان فناوری اطلاعات و ژوبین علاقهبند، مدیرعامل گروه مدیریت سرمایه لیان، در یک پنل گفتوگو با موضوع بررسی چالشهای کسبوکارهای نوپا و مشکلات استارتآپها حضور یافتند.
امیر ناظمی، رئیس سازمان فناوری اطلاعات ر پاسخ به این سوال که چه چالشهایی پیش پای استارتآپها وجود دارد گفت: مشکل اصلی استارتآپها در روابط بینالملل است. ناظمی در توضیح این که چرا روابط بینالملل از اهمیت بالایی برخوردار است گفت: اولین ویژگی مهم یک استارتآپ مقیاسپذیر بودن آن است. مقیاسپذیری هم برای یک استارتآپ وقتی به مشکل برمیخورد که جامعه مقیاس به نقطه سربهسر مورد نظر برای سودآوری نرسد.
به عقیده ناظمی، اگر استارتآپها نتوانند به خارج از مرزها رفته و بهصورت بینالمللی سرویسدهی کنند با شکست مواجه خواهند شد. او با اشاره به استارتآپهایی مانند فیلیمو یا نماوا که سرویس استریم ویدئو ارائه میدهند گفت: «این استارتآپها با کمترین تغییرات میتوانند به خارج از ایران نیز سرویسدهی کنند. اگر نتوانند سرویسدهی کنند بهمرور زمان نسبت به شرکتهایی که مقیاس بزرگتری دارند در نقطه ضعف قرار میگیرند.» به گفته ناظمی اگر شرکتهای استارتآپی ایرانی تا دو سال آینده نتوانند خارج از مرزهای کشور فعالیت کنند، بازارها به حد اشباع خواهد رسید و احتمالا بسیاری با شکست روبهرو خواهند شد.
رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران، در مورد ویژگی دیگر روابط بینالملل استارتآپها پول هوشمندی است که سرمایهگذاران خارجی با خود به کشور میآورند. او در این خصوص توضیح داد: پولی که سرمایهگذار خارجی میآورد، دانش قبلی، شبکه ارتباطی-اجتماعی و سرمایههای نمادین به همراه خود دارد.
پدرام سلطانی، رئیس هیاتمدیره شرکت پرسال نیز در خصوص شرایط کشور برای صادرات خدمات و محصولات استارتآپها به خارج از کشور گفت: «رقابت بین استارتآپها در دنیا، رقابت در مقیاس و اندازه است. شرکتها تلاش میکنند که سهم بازار خود را بزرگتر کنند تا امکان رقابت داشته باشند. برای این کار استارتآپها نیاز دارند تا بازار بزرگتری از بازار ملی خود را هدف قرار دهند.» او افزود: «متاسفانه در کشور ما این اهمیت به اندازه لازم درک نشده وگرنه ما تمام تلاش خود را میکردیم که مرزها را برای تجارت کالا و خدمات باز کنیم.»
به گفته سلطانی، اقتصاد ایران، بزرگترین اقتصاد خارج از سازمان جهانی تجارت است که از ترجیحات تعرفهای این سازمان در حوزه تجارت کالا، خدمات و سرمایهگذاری بهرهمند نیست.
ژوبین علاقهبند، مدیرعامل گروه سرمایهگذاری لیان در خصوص این که آیا سرمایهگذارها روی استارتآپهایی که کاملا آنلاین تشکیل شدهاند و داراییهای فیزیکی مانند ملک ندارند هم سرمایهگذاری میکنند یا خیر گفت: «نگاه سنتی سرمایهگذاران حداقل در این چندسال اخیر کاملا تغییر کرده و شاید هنوز هم سرمایهگذارانی باشند که به داراییهای قابل رویت یک کسبوکار برای سرمایهگذاری نگاه کنند اما غالب سرمایهگذاران دیگر چنین نگاهی ندارند و ارزش آفرینی و مقیاسپذیری یک کسبوکار اولویت اصلی و مهم هر سرمایهگذاری است.» به گفته او گروه سرمایهگذاری لیان کاملا آمادگی این را دارد که روی استارتآپهایی که بهصورت مجازی فعالیت میکنند و شاخصهای لازم برای جذب سرمایه را دارند سرمایهگذاری کند.